No recuerdo el momento exacto en que fuiste concebido, ni la chispa que desencadenó el esbozo de las primeras palabras.
Llegaste en tiempos modernos en los que la llama viene y se va como si nunca se hubiera ido.
La cuestión es que un día de verano cualquiera del 2010 naciste como Meditaciones y Sentimientos, y como borrador se colgó la primera creación en tu aforo.
Ha llovido mucho desde entonces.
Ese "nosotros" sobre ti de la pestaña superior, es una creencia, nuestra realidad emocional que con el paso del tiempo tuvo que virar su sentido para seguir siendo identidad.
Fuimos levantándote poco a poco, paso a paso, con todas y cada una de las aportaciones de estos seres maravillosos que con sus ideas, opiniones, consejos y ayuda, me indicaron el camino de tu aprendizaje.
Contigo he vivido en primera persona lo que hoy llaman el 2.0; muchos te hemos vestido con notas musicales, fotografía y estilos distintos. Contigo también llegaron las primeras colaboraciones que han hecho crecer éste, tu blog, nuestro blog de creaciones.
También hemos sufrido una pérdida: Corsi, eres una parte importante en este espacio y siempre estarás aquí con nosotros.
Quiero daros las Gracias a todos y cada uno de los seres que han creído en ti y que nos han acompañado hasta este momento. Gracias.
2 años 2
Agosto 2012
Agosto 2012
Gracias a ti por no haber bajado los brazos a pesar de todo y de todos. Tus meditaciones y sentimientos son la luz, la fuerza y la esencia de una poeta que todavia tiene mucho por escribir.
ResponderEliminarUn fuerte abrazo y por muchos años mas. Felicidades!!!!!
Fue una experiencia y es una experiencia gratificante el haberte encontrado. Creo que fue a través de una entrevista que te hizo FAH (Francisco Alcaíde) y aparecí por aquí para conocerte. Aunque no entiendo de poesía tu forma de hacelo me atrapó y me quedé.
ResponderEliminarFelicidades mil Begoña por tu trabajo, saber hacer, compartir y enriquecer este 2.0.
Que sigas mucho años más ¡FELICIDADES!
Bss
Per molts anys Begonya! Es vital poder seguir celebrar molts més anys d'aquest bloc. :)
ResponderEliminarEnhorabuena!! :) Es un rincón maravilloso de esos por los que le gusta a uno pasear de vez en cuando, para sentir aquellas cosas que normalmente te cuesta acercar o desprender, qué normalmente te hacen sentir ciertas emociones que no se pueden encasillar pero que siempre te aportan algo. Un abrazo enorme y mi más sincera enhorabuena por estos 2 añazos!!
ResponderEliminarBuenos días!
ResponderEliminarUn día como hoy hace exactamente dos años que abrí este blog. No he querido mencionar a nadie para que nadie se de por excluído.
Eli, no creas que no hay momentos de brazos caídos. Si lo piensas detenidamente, un blog no es de mucha utilidad y sí puede acarrearte problemas según lo que escribas (de interpretación y alusión principalmente). Tu mensaje me transmite subir, al menos hoy, los brazos en alto en señal de existencia. Al menos, hoy. No cabe duda que conocerte nos ha aportado mucho de eso tanto a este blog como a mí. Besos!
Katy, eres una de las almas más importantes de este blog. Incombustible, incansable, tu voz acompaña y enriquece. Hace casi dos años que diste con nosotros, sí, fue a través de una entrevista de Francisco Alcaide. Sabes una cosa? yo tampoco entiendo de poesía, a fecha de hoy todavía no sé qué es exactamente, para mí significa simplemente expresar con cierta musicalidad (sea en las sílabas, en las frases, en el mensaje, asonante o consonante) emociones y que éstas emocionen. Besos.
Manel, no és senzill. Suposo que a tots els que tenim un blog en un moment o un altre ens ha passat. No travesso bon moment, i el tema es va allargant. No es poden forçar les ganes quan no neixen, serà qüestió d'anar fent. Continuarem lluitant fins que l'ànima ens ho demani. petons.
Chemita, este rinconcito y yo te agradecemos tu presencia y tus palabras durante todo este tiempo, ya son dos añitos, ahí es ná!:-). Ni yo me creo, con todo lo que ha llovido, y especialmente desde el 2012, que siga en pie. Supongo que en parte sigue respirando por eso, por transmitir emociones. Besos.
Gracias a tod@s por haber llegado hasta aquí. Es muy pronto para saber si habrá un año más, lo que sí está claro es que a fecha de hoy ha cumplido dos años. Besos.
Moltes felicitats per aquest anniversari i ni que sigui un tòpic, per molts més!!!!
ResponderEliminarUn petò
Agustí López
Moltes gràcies, Agustí!.
ResponderEliminarUff! fa molt de temps que no llegueixo de temes més actuals, em vaig capficar amb la poesia i la narrativa que és més fantàstica i a l'hora intimista.
De moment, aquí hem arrivat...un petó molt fort per a tú, i per molts anys que continuem escrivint!!!.
Begoña